و فرمود(ع):صبر بر دو گونه است:یکى صبر در آنچه آن را ناخوش مى دارى ویکى صبر از آنچه دوستش مى دارى.
خدارا شکر که حالم خوبه خوشحالم و بیشتر به خاطر اینکه بعضیا حالشون خوبه ...
توی این برف صبحگاهی که من از پشت پنجره اتاق کارم میبینم ارزو کردم کاش بودی و می دیدی گاهی وقتها چقدر دلتنگ میشوم ولی همینکه امید دیداری هست غنیمت است ...
ز دو دیده خون فشــــانم ز غـمت شـــب جـــــدایی
چه کنم که هســـت ایــنـــــــها گل باغ آشــنــــایی
همه شـب نهاده ام سر چو ســـگان بر آســـتانـــت
که رقیــــــــــب در نیاید به بهانه ی گـــــــــــــــدایی
مژه ها و چشـــــــم شوخش به نظر چنــــان نـماید
که میان سنـبـلـسـتـان چرد آهـــــــــــــــوی ختـایی
ز فراق چون ننــــــالم من دلـــشـــکـسته چون نـی
که بســـــــوخت بــنـد بـــنـــدم ز حـــــرارت جـدایی
سر برگ گل ندارم، به چه رو روم به گلــــشــــــــن
که شنــــیـــده ام ز گلها همــــــــــه بوی بی وفایی
به کدام مـذهب است این، به کدام ملّـت است این
که کـُشــــــند عاشــــقی را که تو عاشــقم چرایی
به طواف کـــــعـبه رفتـــم به درون رهـــــــــم ندادند
کـه برون در چه کــــــــــــــــردی کـه درون خانه آیی
به قـــــمـار خانه رفــتــم، همــــــــــــه پاک باز دیدم
چو به صــــــومــعــه رسیــــدم، همـــــه زاهد ریایی
در دیــــــــر مــــی زدم من ، ز درون نــــــدا در آمـــد
که درآ درآ عـــــــــــــــراقـــی ، که تو هم از آن مایی