اوراق کهنه کی به می کهنه میرسد ؟
ذوقی که در پیاله هست در رساله نیست

پاییز و سرد شدن هوا این روزا حال پیاده روی رو از آدم میگیره ولی بعضی وقتا که میشه از خونه زد بیرون و خودمون رو توی این شهر بزرگ گم کرد ..با خودمون حرف بزنیم فکر کنیم ..می دونی گاهی وقتا کمبود یه همراه که دست در دست و یا شونه به شونه باهاش قدم بزنی و به خرد شدن برگهای زرد زیر پاها فکر کنی  احساس میشه ..اینم از بهونه گیریای دل ماست ..ولی عجب موقعی هست .. رمضان با حال هوای خودش با پاییز همراه شده ...خیلی وقته دیگه شیاده روی های شبانه رو هم ترک کردم نمی دونم چرا .؟ ... شاید بخاطراینه که درگیری های زندگی اولین چیزی رو که از آدم میگیره حس تفریح  است ... می دونی یکی از چیزایی که منو اذیت میکرد تموم شد و کار برای بعضیا پیدا شد ... خوب اینجوری ملت کمتر دلشون میگیره ...و کمتر فرصت می کنن فکر کنن .. کاش میشد دیداری تازه کرد دلم تنگ شده  
خوب چه میشه کرد... 

خواستم واست بنویسم ولی نمی دونم چی و از کجا بگم ....
شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم ...